Historia i charakterystyka toru Marina Bay Street Circuit w Singapurze. Dane techniczne i schemat toru ulicznego w Singapurze. Wyścigi Formuły 1 o GP Singapuru na torze Marina Bay Street Circuit. Najszybsze okrążenia toru w Singapurze.
Historia i podstawowe informacje o torze Marina Bay Street Circuit w Singapurze
W listopadzie 2007 roku Bernie Ecclestone ogłosił zawarcie umowy na organizację wyścigów o GP Singapuru. To niewielkie i bardzo bogate Miasto-państwo przez pewien czas zabiegało o dołączenie do Formuły 1. W tamtym okresie do kalendarza dołączyło kilka nowych azjatyckich torów. Singapur jako jedyny przygotował uliczny obiekt, który dodatkowo był wyposażony w sztuczne oświetlenie, jako jedyny w tamtym czasie w F1. Projekt toru przygotował Hermann Tilke, ale został on zmodyfikowany przez firmę KBR, nie jest to więc w pełni autorski projekt słynnego architekta. Debiut wyścigu w 2008 roku był dużym sukcesem frekwencyjnym i finansowym, a Singapur szybko stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych wyścigów w Formule 1. W Singapurze zawsze pojawia się wielu gości biznesowych, a zespoły prowadzą rozmowy ze sponsorami. Singapur od początku bardzo mocno postawił na ofertę rozrywkową, organizując przy okazji wizyty F1 wiele koncertów.
Oryginalny układ toru Marina Bay Street Circuit stosowano w latach 2008 – 2012. Przed sezonem 2013 zmieniono szykanę Singapore Sling, która była znakiem rozpoznawczym toru, ale jednocześnie miejscem zbyt niebezpiecznym, gdzie dochodziło do wielu kraks. Mniejsze zmiany w układzie toru wprowadzano przed sezonami 2015 i 2018. GP Singapuru było pierwszym wyścigiem F1 rozgrywanym po zmroku. Singapur został pionierem jeśli chodzi o przygotowanie oświetlenia (ponad 1600 masztów) spełniającego wymogi bolidów F1, a także transmisji telewizyjnej. Na rozwiązaniach stosowanych w Singapurze wzorowały się później inne tory. Singapur planuje wkrótce gruntowną modernizację oświetlenia – przejście na energooszczędne rozwiązania LED.
Tor uliczny Marina Bay Street Circuit jest używany tylko raz do roku podczas wizyty Formuły 1. Budynek boksów jest stałą konstrukcją, na cały rok pozostają również krawężniki w okolicy prostej startu / mety. Reszta obiektu wymaga szerokich prac budowlanych: budowa trybun, barier itp. Kilka lat temu organizatorzy podawali, że w przygotowanie toru w różnym stopniu zaangażowanych jest 25 000 osób. Specyfika toru ulicznego oznacza, że co roku mogą być wprowadzane drobne zmiany w otoczeniu, regularnie wymieniane są fragmenty nawierzchni. W przyszłości nie można wykluczyć większych zmian w układzie toru wymuszonych inwestycjami w mieście. Plany takiej modyfikacji były w 2019 roku, ale zostały wstrzymane przez pandemię koronawirusa. Być może wrócą do tego pomysłu w kolejnych latach.
Schemat toru Marina Bay Street Circuit w Singapurze
Charakterystyka toru Marina Bay Street Circuit w Singapurze
Tor uliczny w Singapurze to jeden z najbardziej unikalnych obiektów w kalendarzu F1. Szybka jazda po zmroku po krętym obiekcie jest wymagająca i efektowna. Zawodnicy podczas kwalifikacji często jeżdżą na prawdziwym limicie. Na przebieg wyścigów wpływ mają losowe wydarzenia, bo nigdy nie można być pewnym swojej sytuacji. Bolidy F1 w Singapurze są wyposażone w pakiety z maksymalnym dociskiem, bardzo ważna jest trakcja i przyczepność mechaniczna, a samochody muszą sobie dobrze radzić na krawężnikach. Mało prostych i trudne warunki pogodowe sprawiają, że zespoły muszą bardzo dbać o chłodzenie samochodów, często dochodzi z tego powodu do awarii. Niska średnia prędkość w połączeniu z częstymi wyjazdami samochodów bezpieczeństwa oznaczają, że wyścigi bardzo często trwają blisko dwie godziny. Zdarzały się również takie, gdy nie przejechano pełnego dystansu, bo przekroczono czas.
Z uwagi na mnogość zakrętów i krótkie odcinki pokonywane z gazem w podłodze wyprzedzanie należy do trudnych. Na torze są trzy strefy DRS, ale naprawdę dobre miejsca do wyprzedzania są dwa: zakręty numer jeden i siedem. Dojazd do pierwszego zakrętu po starcie to 290 metrów, więc bardzo niewiele, ale mimo to na starcie zwykle sporo się dzieje z powodu wyprofilowania początkowych łuków. Historycznie w Singapurze zdarzały się wyścigi z bardzo niewielką liczbą udanych manewrów, ale również takie gdy było ich kilkadziesiąt. Wszystko zależy od strategii i sytuacji topowych kierowców. Wyprzedzanie jest trudne w pojedynku porównywalnych bolidów. Jeżeli ktoś ma wyraźnie szybszy bolid lub świeższe opony, to powinien dość szybko pokonać rywala. W Singapurze zdarzały się sytuacje, że czołówka nadawała bardzo słabe tempo, aby oszczędzać opony i utrzymać strategię jednego pit-stopu. Tylko w Singapurze taka strategia jest możliwa, w Monako nikt o tym nie myśli, bo tam zużycie opon nie jest istotnym czynnikiem.
Pirelli do Singapuru zawsze przywozi najbardziej miękkie mieszanki opon. Tor składa się głównie z wolnych zakrętów, a nawierzchnia na większości długości nitki jest gładka, a to oznacza, że zużycie opon jest przeciętne. Najbardziej obciążone są opony na tylnej osi o które trzeba dbać. Strata czasu na wykonanie pit-stopu jest duża, co wskazuje na chęć ograniczenia liczby wizyt w boksach. Z drugiej strony o strategii w dużym stopniu decydują neutralizacje. Kierowcy celują w strategię jednego pit-stopu, ale jeśli pojawia się okazja do dodatkowej zmiany opon, to chętnie z tego korzystają. Podcięcie jest bardzo skuteczne.
Wyścigi w Singapurze rozgrywane są na przełomie września i października. Tor leży w strefie klimatu równikowego, co oznacza wysokie temperatury, bardzo wysoką wilgotność i częste opady deszczu. Sesje F1 rozgrywane są po zmroku (wyścig rusza o 20:00 czasu lokalnego), a wtedy szanse na opady deszczu są już niewielkie. Jest to najtrudniejszy pod względem fizycznym wyścig dla kierowców z powodu klimatu, długości i konieczności koncentracji na ulicznym torze po zmroku.
Podczas każdego wyścigu w Singapurze na tor wyjeżdżał samochodów bezpieczeństwa. Łącznie podczas 12. wyścigów w latach 2008 – 2019 do neutralizacji dochodziło aż 21 razy. Nie ma innego takiego toru w kalendarzu, gdzie wyjazdy SC są gwarantowane.
Dane techniczne toru Marina Bay Street Circuit w Singapurze
Długość nitki toru: 5,063 km
Liczba okrążeń wyścigu F1: 61
Dystans wyścigu F1: 308,706 km
Liczba zakrętów: 23 (w tym 14 lewych i 9 prawych)
Kierunek jazdy: przeciwnie do ruchu wskazówek zegara
Przewyższenie: 5,3 m
Najdłuższy prosta odcinek przejeżdżany z pełnym gazem: 790 m
Pojemność trybun: 100 000 miejsc*
Maksymalne przeciążenie w F1: 3,1 G w zakręcie numer 5
Długość alei serwisowej, gdzie obowiązuje ograniczenie prędkości: 402 metry
Liczba stref DRS: trzy, między zakrętami 5 i 7, między zakrętami 13 i 14 oraz 23 i 1
Odległość od pierwszego pola startowego do pierwszego zakrętu po starcie: 290 metrów
Liczba masztów oświetleniowych – około 1600
* – Pojemność trybun może być dostosowywana w zależności od zainteresowania
Najszybsze okrążenia na torze Marina Bay Street Circuit w Singapurze
Obecny układ toru Marina Bay Street Circuit został wprowadzony w 2018 roku i od tego momentu liczą się rekordy okrążeń. Uliczny charakter obiektu sprawia, że od momentu debiutu w F1 w 2008 roku stosowano cztery układy, ale wprowadzane zmiany były bardzo niewielkie. Dodatkowo były zmiany dotyczące krawężników i położenia barier.
Najlepszy czas uzyskany w kwalifikacjach – 1:36,015 – Lewis Hamilton – Mercedes – 2018 rok
Najlepszy czas uzyskany w wyścigu (oficjalny rekord toru) – 1:41,905 – Kevin Magnussen – Haas – 2018 rok
Informacje o torze Marina Bay Street Circuit w Singapurze od Pirelli
Pirelli określa charakterystykę każdego toru w kalendarzu Formuły 1 w skali od 1 do 5, gdzie 1 oznacza najmniej, a 5 najwięcej. Te liczby określane są na przestrzeni całego sezonu, a więc np. w przypadku poziomu docisku aerodynamicznego tor Monza dostaje w tej skali 1, a tor Hungaroring 5.
Trakcja: 5
Hamowanie: 5
Przeciążenia boczne: 2
Obciążenie opon: 2
Poziom docisku aerodynamicznego: 5
Wyścigi Formuły 1 na torze Marina Bay Street Circuit w Singapurze
Formuła 1 zadebiutowała w Singapurze w 2008 roku, był to pierwszy wyścig rozgrywany po zmroku obecny w kalendarzu. Zainteresowanie wyścigiem wśród zwykłych kibiców oraz gości biznesowych od początku było bardzo duże. Dla Singapuru zawody F1 to znaczące wydarzenie, które promuje cały kraj, a także generuje bardzo duże lokalne przychody. Problemem od początku były jedynie niezwykle wysokie koszty organizacji. Uliczny, podświetlany tor wymaga corocznego przygotowywania, a Singapur dodatkowo płacił jedną z najwyższych opłat licencyjnych. Początkowo łączne koszty organizacji wyścigu przekraczały 100 mln $, była to wtedy najwyższa wartość w kalendarzu. W kolejnych kontraktach udało się nieco ograniczyć koszty, ale wciąż pozostają one na bardzo wysokim poziomie: 80-90 mln $ rocznie.
Obecny kontrakt na organizację GP Singapuru został podpisany na początku 2022 roku i obejmuje siedem wyścigów, co oznacza że będzie obecny w kalendarzu F1 do 2028 roku włącznie.
Charakterystyki, dane techniczne i schematy innych torów z kalendarza Formuły 1 znajdziecie na blogu pod tym linkiem w specjalnej kategorii artykułów.
