W kwietniu polską premierę miała książka pt. „Enzo Ferrari. Wizjoner z Maranello”. Pulikacja ma formę wywiadu rzeki z Piero Ferrari, który odpowiada na pytania dotyczące swojego ojca.
Enzo Ferrari to legendarna postać w historii Formuły 1 i całej motoryzacji. W 1947 roku założył firmę Ferrari, która w szybkim tempie stała się znana na całym świecie. Kierował Ferrari aż do swojej śmierci w 1988 roku. Enzo Ferrari był wyjątkową postacią zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. W młodości był kierowcą wyścigowym, a po II wojnie światowej założył Ferrari, które poza produkcją samochodów zaczęło rywalizować w sportach motorowych, w tym w Formule 1. Ferrari w ogóle się nie reklamowało, promocję zapewniał udział i sukcesy w wyścigach. Enzo niemal w ogóle nie wyjeżdżał z okolicy w której mieszka. Mimo kierowania zespołem F1, pojawiał się tylko na wyścigach na torze Monza. Enzo miał dwie rodziny, bo we Włoszech nie były możliwe za jego czasów rozwody. Jego pierwszy syn Dino umarł w wieku 24 lat na dystrofię mięśniową. Jego drugi syn Piero w ogóle nie wiedział o tym, że ma brata, a ojciec powiedział mu o nim przypadkiem gdy porządkował zdjęcia (Piero miał 11 lat gdy Dino umarł). Enzo prowadził bardzo uporządkowane życie i bardzo skupiał się na pracy. Rozwijał Ferrari, które pod jego przewodnictwem stało się legendarną marką.
Najciekawsze tematy podejmowane w książce dotyczą Formuły 1. Są one głównie związane z kierowcami, kolejnymi wyborami i kontraktami. Enzo w związku z tym, że wielu jego kierowców zginęło tragicznie podczas wyścigów starał się nie przywiązywać do kolejnych zawodników. Mało kto potrafił mu się przeciwstawić, rządził zespołem twardą ręką. Enzo znał Benito Mussoliniego, miał kontrakty również z innymi włoskimi politykami, w tym komunistami, mimo że sam starał się trzymać z dala od polityki. Podejmował kluczowe decyzje odnośnie przyszłości swojej firmy jak odrzucenie oferty Forda i późniejsze związanie się z Fiatem.
Książka pt. „Enzo Ferrari. Wizjoner z Maranello” ma formę wywiadu rzeki jaką włoski dziennikarz Leo Turrini przeprowadził z Piero Ferrari, który jest synem Enzo i przez wiele lat pracował razem z ojcem. Książka ukazała się we Włoszech w 2014 roku pt. „Mio padre Enzo. Dialoghi su un grande italiano del Novecento”. Za polskie wydanie odpowiada Wydawnictwo SQN.
Książka nie jest długa, bo liczy 252 strony. Treści zawarte w pierwszym rozdziale w dużej części powtarzają się w kolejnych. W związku z tym, że książka ma formę wywiadu, to między kolejnymi pytaniami są przerwy, co jeszcze dodatkowo skraca ilość tekstu. Czyta się ją bardzo dobrze, a mi cała lektura zajęła niecałe cztery godziny. W książce nie ma wkładki ze zdjęciami.
Książkę pt. „Enzo Ferrari. Wizjoner z Maranello” szczególnie polecam fanom Ferrari oraz osobom interesującym się historią F1. W wyczerpujący sposób udało się w formie rozmowy opowiedzieć o życiu i karierze Enzo Ferrariego. Jego syn jest najlepszym źródłem wiedzy, ale książka nie wyczerpuje tematu. bo Enzo był zamkniętą w sobie osobą, więc nawet jego syn nie wiedział o nim wszystkiego.
P.S. Rok 2018 zapowiada się w Polsce rekordowo jeśli chodzi o premiery książek o F1. Na początku kwietnia pojawiła się już autobiografia Jensona Buttona pt. „Życie na maksa”. Istnieje szansa, że w drugiej połowie roku pojawią się aż trzy kolejne książki nakładem trzech różnych wydawnictw. To oznaczałoby łącznie pięć premier w tym roku. Nie jestem w stanie teraz potwierdzić dokładnych dat kolejnych premier dlatego fakt, że pojawią się w 2018 roku, to jeszcze tylko moje spekulacje. Te premiery mogą przesunąć się na 2019 rok.
Szczegółowe informacje na temat książek o Formule 1 i sportach motorowych wydanych w Polsce znajdziecie w dwóch zestawieniach. Podsumowanie książek wydanych w latach 2012 – 2019 można sprawdzić pod tym linkiem, a zestawienie książek wydanych od 2020 roku jest dostępne po kliknięciu tutaj.
Zgłoszenie błędu w tekście
Zaznaczony tekst zostanie wysłany do naszych redaktorów: