Historia i charakterystyka toru Autodromo Hermanos Rodriguez w Meksyku. Dane techniczne i schemat toru Autodromo Hermanos Rodriguez w mieście Meksyk. Wyścigi F1 o GP Meksyku na Autodromo Hermanos Rodriguez. Najszybsze okrążenia toru Autodromo Hermanos Rodriguez.
Historia i podstawowe informacje o torze Autodromo Hermanos Rodriguez
Budowa toru wyścigowego w mieście Meksyk rozpoczęła się w 1959 roku, a w 1962 roku odbył się pierwszy wyścig Formuły 1, który jednak nie był zaliczany do klasyfikacji generalnej. Zaliczane do mistrzostw świata wyścigi F1 odbywały się w latach 1963 – 1970. Tor powstał w parku w którym zlokalizowano również obiekty na Igrzyska Olimpijskie z 1968 roku. Tor nosi swoją nazwę na cześć braci Rodriguez (Hermanos Rodriguez = Bracia Rodriguez), bo tuż po jego otwarciu w 1962 roku zginął Ricardo Rodríguez, a dziewięć lat później Pedro Rodríguez. Ci kierowcy byli niezwykle popularni w swoim kraju, odnosili sukcesy w sportach motorowych, ale śmiertelne wypadki przedwcześnie zakończyły ich kariery. Wyścig wypadł z kalendarza F1 po sezonie 1970, bo były tam ogromne problemy z kontrolą nad kibicami, których przychodziło po 200 000 jednego dnia. W kolejnych latach pojawiały się różne próby ponownej organizacji zawodów F1. Udało się tego dokonać w latach 1986 – 1992, a układ toru został w tym celu zmodyfikowany. Tym razem nie był to taki sukces organizacyjny jak w latach 60. Dodatkowo na torze było wiele poważnych wypadków, pojawiały się problemy z nawierzchnią, a samo miasto popadło w kryzys finansowy, więc wyścig wypadł z kalendarza na ponad 20 lat.
Ponownie było wiele prób ściągnięcia Formuły 1, co udało się w 2015 roku dzięki staraniom Tavo Hellmunda oraz Carlosa Slima. Popularność F1 w Meksyku zawsze była wysoka, a dzięki startom w tamtym okresie Sergio Pereza i Estebana Gutierreza stała się jednym z najważniejszych sportów w tym kraju. W organizację wyścigu włączył się bezpośrednio rząd, który pokrył opłatę licencyjną. Tor został gruntownie przebudowany według projektu Hermanna Tilke. Ogólny układ pozostał niezmieniony, ale zmodyfikowano niemal wszystkie zakręty. Kluczowe modyfikacje miały miejsce pod koniec nitki toru, gdzie zrezygnowano z bardzo szybkiego zakrętu Peraltada (nie było miejsca na odpowiednie strefy bezpieczeństwa), a w zamian powstała sekcja wewnątrz stadionu. Tor kilkukrotnie z rzędu wygrywał nagrodę dla najlepszego wyścigu w sezonie z uwagi na unikalną atmosferę i tłumy kibiców przez cały weekend. Od 2021 roku oficjalną nazwą wyścigu jest GP Miasta Meksyk, bo rząd centralny przestał angażować się w jego organizację, a tę rolę przejęło miasto.
Współcześnie tor Autodromo Hermanos Rodriguez jest stosunkowo rzadko używany na potrzeby wyścigów. Poza F1 odbywały się na nim zawody WEC, a także Formuły E (bardzo skrócona nitka toru), a także różne lokalne serie. Formuła E korzysta z innych, bardzo skróconych układów obejmujących głównie obszar stadionu. Istnieje także możliwość organizowania wyścigów na owalu. Tor wyścigowy przebiega przez liczący 26 000 miejsc na trybunach stadion Foro Sol. Dawniej odbywały się na nim mecze baseballa, ale po włączeniu go do toru wyścigowego środek został wyasfaltowany, więc stracił swoją podstawową funkcję sportową. Obecnie jest to arena koncertów, a także różnych specjalnych wydarzeń. Obok toru jest wiele boisk piłkarskich, więc jest to obszar na którym wiele się dzieje cały rok.
Schemat toru Autodromo Hermanos Rodriguez w Meksyku
Charakterystyka toru Autodromo Hermanos Rodriguez w Meksyku
Układ toru Autodromo Hermanos Rodriguez jest powtarzalny. Dominują w nim długie proste, które zakończone są zgrupowanymi wolnymi zakrętami. Dodatkowo na końcu drugiego sektora jest sekcja kilku bardzo szybkich zakrętów. W Meksyku na uwagę zasługuje bardzo długi, liczący niemal 900 metrów dojazd do pierwszego zakrętu na starcie. To miejsce gwarantujące wtedy zmiany pozycji, a każdy błąd jest bardzo kosztowny. Podczas wyścigu mimo trzech stref DRS i bardzo długiej prostej startu / mety wyprzedzanie nie należy do najłatwiejszych. Z powodu niższej gęstości powietrza efekt cienia aerodynamicznego za rywalem jest mniejszy, więc trzeba być wyraźnie szybszym, aby skutecznie wyprzedzić rywala. Tor jest niemal całkowicie płaski, różnice wysokości nie są zauważalne.
W przypadku obiektu Autodromo Hermanos Rodriguez w Meksyku równie ważna co układ jest jego lokalizacja. Tor jest położony 2 285 metrów nad poziomem morza (to blisko 1 500 wyżej niż jakikolwiek inny tor w kalendarzu), co w bardzo dużym stopniu wpływa na funkcjonowanie bolidów Formuły 1. Szeroko to zagadnienie jest opisane tutaj. Gęstość powietrza jest o około 25% mniejsza niż na torach położonych na zwyczajnych wysokościach, to ma spory wpływ na pracę jednostki napędowej, aerodynamiki, chłodzenie czy hamulce. Zespoły stosują w Meksyku maksymalne pakiety aerodynamiczne, ale z powodu mniejszej gęstości powietrza generują one podobny docisk i opór, jak najmniejsze pakiety stosowane na torze Monza. W Meksyku bolidy F1 osiągają bardzo wysokie prędkości maksymalne, mimo jazdy z największymi skrzydłami.
Pirelli różnie podchodziło do doboru opon na GP Meksyku, a w 2023 roku zdecydowało się przywieźć najbardziej miękkie mieszanki. Tor jest mało wymagający dla ogumienia i rzadko wykorzystywany, więc nawierzchnia na początku weekendu jest mało przyczepna. Na zużycie ogumienia największy wpływ na hamowanie i trakcja. Problemem w Meksyku jest rozgrzewanie opon, bo aerodynamika bolidów nie pracuje tak wydajnie jak zwykle, z tego powodu może pojawić się zjawisko „grainingu”. Kierowcy zwykle stawiają na strategię jednego pit-stopu, bo zużycie opon jest stosunkowo niskie, a wyprzedzanie trudne, więc łatwiej bronić pozycje na torze niż gonić rywali. Kluczową sprawa jest utrzymanie opon w optymalnej temperaturze. Jeśli komuś się to nie uda, to będzie tracił mnóstwo czasu, a dodatkowo zużycie opon wzrośnie. Zdarzały się sytuacje, że forma danego kierowcy między sobotą a niedzielą ulegała sporej zmianie, powodem było zarządzanie oponami.
Wyścigi F1 na torze w Meksyku rozgrywane są na przełomie października i listopada. Zwykle temperatura powietrza wynosi 20 – 25 stopni Celsjusza, ale nawierzchnia potrafi rozgrzać się do około 50 stopni. Są niewielkie szanse na opady deszczu. Prawdopodobieństwo wyjazdu samochodu bezpieczeństwa wynosi 20% opierając się o pięć ostatnich wyścigów. W Meksyku częściej dochodzi do wirtualnych neutralizacji, najczęściej spowodowanych koniecznością ściągnięcia zepsutego bolidu.
Dane techniczne toru Autodromo Hermanos Rodriguez w Meksyku
Długość nitki toru: 4,304 km
Liczba okrążeń wyścigu F1: 71
Dystans wyścigu F1: 305,354 km
Liczba zakrętów: 17 (w tym 7 lewych i 10 prawych)
Kierunek jazdy: zgodnie z ruchem wskazówek zegara
Przewyższenie: 2,67 m
Najdłuższa prosta: 1,3 km
Pojemność trybun: ponad 150 000 miejsc*
Maksymalne przeciążenie w F1: 3,2 G w zakręcie numer 10
Długość alei serwisowej, gdzie obowiązuje ograniczenie prędkości: 379 metrów
Liczba stref DRS: trzy, między zakrętami 3 i 4, między zakrętami 11 i 12 oraz między zakrętami 17 i 1
Odległość od pierwszego pola startowego do pierwszego zakrętu po starcie: 890 metrów
Przyczepność limitowana na: tylnej osi „rear limited”
* – Trybuny zostały powiększone w 2022 i w 2023 roku.
Najszybsze okrążenia na torze Autodromo Hermanos Rodriguez w Meksyku
Najszybsze okrążenia na torze Autodromo Hermanos Rodriguez. Główna konfiguracja tego obiektu nie uległa żadnym zmianom od przebudowy w 2015 roku.
Najlepszy czas uzyskany w kwalifikacjach – 1:14,758 – Max Verstappen – Red Bull – 2019 rok
Najlepszy czas uzyskany w wyścigu (oficjalny rekord toru) – 1:17,774 – Valtteri Bottas – Mercedes – 2021 rok
Informacje o torze Autodromo Hermanos Rodriguez od Pirelli
Pirelli określa charakterystykę każdego toru w kalendarzu Formuły 1 w skali od 1 do 5, gdzie 1 oznacza najmniej, a 5 najwięcej. Te liczby określane są na przestrzeni całego sezonu, a więc np. w przypadku poziomu docisku aerodynamicznego tor Monza dostaje w tej skali 1, a tor Hungaroring 5.
Trakcja: 3
Hamowanie: 3
Przeciążenia boczne: 2
Obciążenie opon: 2
Poziom docisku aerodynamicznego: 5
Wyścigi Formuły 1 na torze Autodromo Hermanos Rodriguez w Meksyku
Historia wyścigów Formuły 1 w Meksyku sięga początków lat 60. XX wieku. Zawody zawsze odbywały się na torze Autodromo Hermanos Rodriguez w stolicy tego kraju, mieście Meksyk. Wyścig był obecnych w latach 1963 – 1970, 1986 – 1992, a także współcześnie od 2015 roku. Każdy z tych okresów oznaczał modernizację układu toru. Gdy GP Meksyku powróciło do kalendarza F1 w sezonie 2015, gdy podpisano umowę w formacie 5+5. Po pięciu sezonach kontrakt nie został automatycznie przedłużony na pięć kolejnych lat, a w zamian zawarto dwa aneksy na trzy edycje każdy. Aktualna umowa obowiązuje do końca 2025 roku.
Od 2019 roku wyścig jest organizowany przez miasto Meksyk ze wsparciem finansowym grupy lokalnych biznesmenów. Z tego powodu zmieniła się oficjalna nazwa wyścigu. Od 2021 roku nie jest to GP Meksyku, a GP Miasta Meksyk. W Polsce nazwę stolicy tego kraju również tłumaczy się jako Meksyk, dlatego od 2021 roku można ten wyścig nazywać zarówno GP Meksyku oraz GP Miasta Meksyk, ale ta druga wersja jest bardziej oficjalna.
Charakterystyki, dane techniczne i schematy innych torów z kalendarza Formuły 1 znajdziecie na blogu pod tym linkiem w specjalnej kategorii artykułów.
