Tragiczny wyścig na torze Imola, podczas którego zginął Ayrton Senna, do dziś wzbudza wiele kontrowersji. Richard Williams w książce „Wieczny Ayrton Senna” przybliża dokładnie, jak wyglądały ostatnie godziny w życiu brazylijskiego kierowcy. Po tym, jak w kwalifikacjach Roland Ratzenberger wypadł z toru i uderzył w betonową ścianę, ginąc na miejscu, Senna był w szoku – chciał nawet wycofać się ze startu w wyścigu. Przeczytajcie fragment biografii, która dziś trafia do księgarni w całej Polsce.
Austriak był 32. ofiarą śmiertelną w powojennej historii wyścigów Grand Prix. Był również pierwszą ofiarą śmiertelną od 12 lat, a konkretnie od 1982 roku, gdy na torze w Montrealu Riccardo Paletti wjechał prosto w tył innego samochodu. Śmierć Ratzenbergera zrobiła wielkie wrażenie na całym pokoleniu kierowców, którzy nigdy wcześniej nie doświadczyli takiej straty (dla porównania, gdy w Formule 1 jeździł Stirling Moss, czyli w latach 1954–1961, podczas weekendów Grand Prix zginęło siedmiu kierowców). Szczególnie poruszony był Senna. Kiedy wstrzymano sesję kwalifikacyjną, zażądał, aby samochód bezpieczeństwa zabrał go na miejsce wypadku. Obejrzał tor i wrak, a potem wrócił do alei serwisowej. Tam otrzymał reprymendę od dyrektora wyścigu Johna Corsmita za wzięcie samochodu bezpieczeństwa bez pozwolenia. Corsmit miał rację, przynajmniej teoretycznie – samochód mógł być potrzebny gdzie indziej. Dla Senny w tym momencie ważne było co innego, więc wywiązała się między nimi długa kłótnia. „Przynajmniej ktoś tutaj przejmuje się bezpieczeństwem” – wykrzyczał pod adresem Corsmita. Ludzie z otoczenia Senny wspominają, że tamtego popołudnia wyglądał jak jeszcze nigdy dotąd – w sumie nic dziwnego, bo nigdy wcześniej nie musiał mierzyć się z konsekwencjami śmierci któregoś z kierowców Formuły 1.
Tego wieczora, ze swego pokoju w hotelu Castel San Pietro, oddalonego od dziesięć kilometrów od toru Imola, Senna dwukrotnie dzwonił do Adriane, przed kolacją i po niej. Dzień wcześniej przyleciała z Brazylii do ich domu w Algarve. Podczas pierwszej rozmowy powiedział jej, że nie chce się nazajutrz ścigać. Nigdy wcześniej niczego takiego jej nie powiedział. Płakał.
Później, po posiłku w gronie przyjaciół i po rozmowie z Frankiem Williamsem, który zatrzymał się w tym samym hotelu, zadzwonił do Adriane po raz drugi. Tym razem mówił spokojniejszym głosem i był bardziej opanowany. Powiedział, że już wszystko jest w porządku. Miał zamiar wziąć udział w wyścigu. Jego ostatnie słowa wypowiedziane do niej brzmiały: „Przyjedź po mnie na lotnisko jutro o ósmej trzydzieści wieczorem. Już nie mogę się doczekać, kiedy się spotkamy”.
Następnego ranka ciągle dało się odczuć, że Senna jest w bardziej melancholijnym nastroju niż zwykle. Najpierw był najszybszy w sesji rozgrzewkowej, a potem nagrywał komentarz do swojego okrążenia dla francuskiej stacji telewizyjnej TF1, w której komentował Prost. Przez radio Senna pozdrowił rywala: „Chciałbym przywitać mojego starego przyjaciela, Alaina Prosta. Przekażcie mu, że wszyscy tu za nim bardzo tęsknimy”. Później obaj kierowcy rozmawiali w padoku. „Brakuje mi ciebie” – powiedział ponownie Senna do rywala, który nie stanowił już dla niego żadnego zagrożenia.
Senna i Berger rozmawiali z Nikim Laudą, wówczas specjalnym konsultantem Ferrari, na temat wypadków i poruszonych przez nich problemów. Później, podczas regularnej odprawy kierowców przed wyścigiem, wszyscy wstali, aby uczcić Ratzenbergera minutą ciszy. Na prośbę Senny Berger wspomniał o wątpliwościach co do zasadności stosowania samochodu bezpieczeństwa, który miał wyjeżdżać na tor po wypadkach i hamować stawkę, dopóki tor nie zostanie uprzątnięty. Kierowcy obawiali się, że niewielkie prędkości przełożą się na spadek temperatury opon, a to mogłoby powodować zagrożenie w pierwszych momentach po wznowieniu wyścigu. Senna dodał parę słów od siebie. On, Berger i Schumacher opuścili spotkanie pogrążeni w intensywnej rozmowie.
Książki Richarda Williamsa „Wieczny Ayrton Senna” szukaj na www.labotiga.pl/181-ayrton-senna, www.empik.com oraz w salonach Empik w całej Polsce.
Szczegółowe informacje na temat książek o Formule 1 i sportach motorowych wydanych w Polsce znajdziecie w trzech zestawieniach z powodu ich dużej liczby. Podsumowanie książek wydanych w latach 2012 – 2019 można sprawdzić pod tym linkiem, zestawienie książek wydanych w latach 2020 – 2024 jest dostępne po kliknięciu tutaj, a zestawienie najnowszych książek o F1 wydanych od 2025 roku można sprawdzić w tym miejscu.
