Wielokrotni mistrzowie szybko trafiali na szczyt

Kierowcy, którzy zostawali wielokrotnymi mistrzami świata F1 świętowali swój pierwszy tytuł maksymalnie w piątym sezonie startów (są dwa wyjątki).

W całej historii Formuły 1 było 33. kierowców, którzy zostawali mistrzami świata. Ponad połowa z nich (17. zawodników) była mistrzem jeden raz. Tych zawodników pominę w tej analizie, bo skupiam się tylko na mistrzach wielokrotnych, a więc takich, którzy co najmniej dwukrotnie byli najlepsi w sezonach F1. Wielokrotnych mistrzów świata Formuły 1 jest 16. W tym gronie próżno szukać „przypadkowych” mistrzów, którzy wygrywali dzięki dużej przewadze samochodu czy pechowi konkurentów. Wśród kierowców, którzy zostawali dwukrotnie i więcej mistrzami świata F1 są sami bardzo znani kierowcy, których wszyscy kibice F1 powinni znać. Przeglądając grono tych zawodników zauważyłem ciekawą zależność. Jeżeli ktoś zostawał wielokrotnym mistrzem świata F1, to swój pierwszy tytuł świętował najpóźniej w piątym sezonie startów. Od tej reguły są tylko dwa wyjątki, o czym poniżej.

Wielokrotni mistrzowie Formuły 1

Jak widać w powyższej tabeli większość wielokrotnych mistrzów wygrywało swój pierwszy tytuł w czwartym lub piątym sezonie startów. Zwykle kierowcy F1 debiutują w słabszych zespołach i nie mają możliwości walki o tytuł od początku kariery. Jak zaimponują i pokażą się z dobrej strony, to dość szybko przychodzą oferty od czołowych zespołów, a to otwiera możliwość walki o tytuł mistrzowski właśnie po trzech – pięciu sezonach. Wcześniej swoje pierwsze tytuły zdobyli dwaj kierowcy (Fangio i Ascari) z początków Formuły 1 – co jest w pełni zrozumiałe, a także dwaj zawodnicy (Fittipaldi i Hamilton), którzy od razu trafili do zespołów ze ścisłej czołówki. W większości przypadków jak widać także w tej tabeli zawodnik debiutuje w słabszym zespole i dopiero później trafia do takiego, który umożliwia walkę o tytuł.

Wyjątki od reguły

Alain Prost i Mika Hakkinen to dwa wyjątki od reguły, ale tak naprawdę jedynym wyjątkiem jest fiński kierowca. Alain Prost swój pierwszy tytuł mistrzowski zdobył w szóstym sezonie startów w Formule 1. Jednak dużą gwiazdą F1 został wcześniej, bo w czwartym i piątym sezonie zajmował w klasyfikacji końcowej drugie miejsca bardzo nieznacznie przegrywając w walce o tytuł mistrzowski. Prost to jeden z najbardziej utytułowanych kierowców w historii z czterema mistrzostwami na koncie.

Prawdziwym wyjątkiem od określonej przeze mnie reguły jest Mika Hakkinen. Fin zdobył swój pierwszy tytuł mistrzowski dopiero w ósmym sezonie startów w Formule 1. We wcześniejszych sezonach w ogóle nie liczył się w rywalizacji o tytuł. On po raz pierwszy wygrał wyścig F1 w ostatnich zawodach swojego siódmego sezonu. Później został mistrzem w ósmym i dziewiątym sezonie. Hakkinen we wcześniejszych sezonach nie miał do dyspozycji czołowego samochodu, bo jeździł w zespołach które nie liczyły się w walce o najwyższe cele. Jednak gdy otrzymał odpowiedni bolid, to go w pełni wykorzystał. Tutaj trzeba jednak dodać, że byłoby mu trudno zdobyć drugi tytuł w 1999 roku, gdyby nie kontuzja Michaela Schumachera, która wyeliminowała Niemca z połowy startów w tamtym sezonie.

Wiek w momencie zdobycia pierwszego tytułu

Do tabeli dodałem dodatkową kolumnę po celnej uwadze od jego z komentujących. Teraz można porównać ile lat mieli wielokrotni mistrzowie F1 w momencie zdobycia pierwszego tytułu. Pod tym względem są spore różnice, ale to wynika z czasów w jakich dani zawodnicy rywalizowali. Dawniej kierowcy później debiutowali w F1, a więc walczyli o tytuły mistrzowskie mają często 30 i więcej lat. Współcześnie zawodnicy debiutują mając około 20 lat, więc kilka lat później największe talenty są już w grze o mistrzowski tytuł.

Podsumowanie

Celem tego tekstu jest pokazanie, że kierowcy którzy są wielkimi talentami bardzo szybko pokazują swoje umiejętności po debiucie w Formule 1, dzięki czemu trafiają do czołowych zespołów, a w nich walczą o tytuły mistrzowskie. Jest oczywiście wiele wyjątków od tej reguły, bo nie wszyscy dobrze trafili i nie osiągnęli w F1 tyle na ile było ich stać. We współczesnej F1 takim sporymi talentami są na pewno Max Verstappen i Charles Leclerc. Holender ma już za sobą pięć sezonów, więc zgodnie z określoną przeze mnie regułą ma małe szanse na zdobycie co najmniej dwóch mistrzowskich tytułów, ale takie reguły są od tego by je przełamywać. Leclerc już w swoim drugim sezonie w F1 trafił do Ferrari, więc jest na dobrej drodze do sporych, szybkich sukcesów.